Van zout naar zoet

Na twee nachten in de haven met de blauwe vlag, Wemeldinge, gaan we met prachtig weer, en een Westen Wind kracht, 2 Bft, de Oosterschelde op. De Ooster, één van de zeearmen bij Zeeland. Minder tij dan op de Westerschelde, het tij wordt in stand gehouden en gereguleerd middels de stormvloedkering bij Neeltje Jans. Weinig stroom, wel beroepsvaart maar geen zeeschepen, allemaal wat rustiger dan de Westerschelde, maar een indrukwekkend water om te varen.  We kruizen de vaargeul van de beroepsvaart, die stuurboord uit het kanaal naar de sluizen van Hansweert nemen, gaan over voor twee tankers en laten ze weer achter ons. Een prachtige bijna spiegelgladde Oosterschelde, het water glinstert in de opkomende zon. We hebben niet meer in zicht als een enkele zeiler, wat kleine vissertjes en in de buurt van Yerseke wat viskotters. De verhalen over een verraderlijke Oosterschelde hebben we in de haven veel gehoord, en we hebben er met ontzag naar geluisterd. We werden al gewaarschuwd voor de Westerschelde, dat de Oosterschelde ook vele gezichten heeft wisten we niet. De nu zo lieflijke ogende Oosterschelde heeft volgens de verhalen verraderlijke kanten, niet alleen de zandbanken, maar ook zijn enorme dieptes van tientallen meters. Maar vooral het weer, dat kan ondanks gunstige voorspellingen en op een ogenschijnlijk mooie dag, binnen no-time omslaan, waardoor het een beestachtig gevaarlijk water wordt waar het vreselijk kan spoken. De verhalen meegemaakt door de vertellers bezorgen je kippenvel. Brrrrrrrrr, door die verhalen zit ik met gemengde gevoelens in onze kuip en probeer met man en macht niet aan zulke doem scenario's te denken.

Tevergeefs, de verhalen dringen zich in beelden aan me op........... en even verandert onze tocht op de kalme lieflijke Oosterschelde in een monsterlijke. Het gaat waaien, de wind wakkert aan tot een stormachtige windkracht 8, enorme golven ontwikkelen zich in hoog tempo, en slingeren ons ongewild heftig heen en weer. De Westenwind jaagt de golven achter de Luna aan, golf toppen breken en spoelen door de kuip, de spoelpoorten kunnen het nauwelijks aan. Schuimvlokken van de brekende zeeën waaien ons om de oren. Aardedonkere wolken pakken zich samen boven ons scheepje, de inktzwarte lucht wordt opgelicht door vlijmscherpe bliksem schichten, gevolgd door enorme donderslagen. De regen maakt het zicht slecht. We vechten tegen de elementen, zien geen kust meer, proberen koers te houden maar moeten ons overgeven aan het inferno van golven, windstoten, weerlicht en regen. Benedendeks vliegt alle kommaliewant om je oren, Yentl weet niet meer waar ze het zoeken moet. Rollend en stampend worstelt de Luna om weer uit de kolkende watermassa op te rijzen. Marifoon, Kanaal 16, mayday, mayday, mayday................................en dan ineens een stem “Heb je nog koffie”, ik lust nog wel een bakkie. Pfffffffffff, ik ben weer terug in de werkelijkheid, kijk om me heen en zie een bijna spiegelgladde Oosterschelde, geen vuiltje aan de lucht. Ik zucht maar eens diep, schenk ons een warme bak koffie in en nestel me in het zonnetje om alsnog van deze heerlijke tocht te genieten. Wat overblijft is gelukkig een 'hele mooie herinnering' aan de Oosterschelde. En zo komen we van het mooie heldere zoute water in Zeeland via de Bergse Diepsluis weer op Brabants grondgebied. En zoals ze hier zeggen: Brabantse Wal, Bergen op Zoom, Steenbergen, Woensdrecht, “waar Brabant Zeeland kust”..... Varend op zoet en rustig water, horen we weer het ons inmiddels bekende Haudoe om ons heen.

Bergen op Zoom, het haventje waar we 16 jaar geleden met de Rebecca lagen, herkennen we nog iets? We worden hartelijk ontvangen in de haven en halen met de havenmeester oude herinneringen op. We mijmeren over onze reis van toen, in deze hoek, de route die we toen gevaren hebben en beetje bij beetje komen de beelden terug. Het haventje is door de jaren heen ingebouwd door veel industrie, heel jammer. Het havenkantoor en de doucheruimte zijn nog wel hetzelfde. 16 jaar geleden deed ik daar in een oude AEG lavamat mijn wasje, nu doe ik hem in een modernere wasmachine. We tijgen naar de kern van de Markiezenstad, met zijn Markiezenhof, de parel van Bergen op Zoom. Een stad met een rijk historisch verleden. Tijdens het slenteren vinden we daar een dierenwinkel waar we het eten voor Yentl kunnen kopen en slaan nog voor 6 weken in. Om verder Brabant in te kunnen worden we verplicht een stuk Schelde-Rijnkanaal te bevaren om uiteindelijk op het Volkerak uit te komen. Deze verbinding is een zeer drukke scheepvaart route vanaf de Antwerpse haven tot aan de Volkerak-sluizen, die uitkomen op het Haringvliet. Waarna hij verder overgaat in de Noord, langs Dordrecht, de Lek en de Rijn. Wij bevaren hem daarom bewust op zondag in de hoop dat de beroepsvaart een rustdag houd. De kilometer borden langs deze verbinding lopen tot in de duizend, wat aangeeft dat de telling in Bazel, Zwitserland begint. De intensieve scheepvaart veroorzaakt een steile verwarde golfslag, die door de grote diepte lang blijft doorlopen en in de smalle gedeelten door de steile oevers wordt teruggekaatst. We hebben mazzel, krijgen wel een aantal oplopers en tegenliggers en hun golven, maar het valt allemaal mee. Een tocht van 20 kilometer, we doen er twee uurtjes over tot het moment dat we stuurboord uit bij Benedensas de rustige Steenbergse Vliet opgaan richting Steenbergen. Het prachtige Brabantse landschap glijd weer aan ons voorbij, we zien weer veel vogels en ook de roofvogels cirkelen weer boven de Luna, op jacht naar prooi.

Steenbergen, een gezellige drukke haven midden in het stadje. De haven was in de Middeleeuwen een belangrijke zeehaven aan de Steenbergse Vliet en in de tachtigjarige oorlog tegen Spanje een gevreesde vestingstad door zijn optimale ligging. Wij vinden er niet veel van terug.

Oudenbosch. In Breda komen de Bovenmark en de Aa of Weerijs samen en vormen de Mark. Deze rivier loopt door prachtig Brabants polderlandschap met rietkragen en karakteristieke bossen, in de verte zie je de kerktorentjes van de omliggende dorpjes. Bij Oudenbosch verandert de naam van de Mark in de Dintel. Wij belanden in de nieuwe gemeente haven in Oudenbosch. We bewonderen de beroemde basiliek, een verkleinde kopie van de Sint-Pietersbasiliek in Rome. Het is zwaarbewolkt en we krijgen pittige regenbuien, het wordt dus een dagje op de Luna met deurtjes open en deurtjes dicht. Een lekkere luierdag. Ons geplande bezoekje aan een pompoen kwekerij in Oud Gastel bewaren we maar voor een volgende keer als het niet zo hard regent. We halen gebakken vis en kunnen dit nog net tussen de buien door in de kuip verorberen. Met een weersvoorspelling van bewolking en kans op onweersbuien varen we van Oudenbosch naar Geertruidenberg. De weergoden waren ons goedgezind, af en toe voeren we onder een inktzwarte hemel maar geen narigheid alleen af en toe een spatje, een erg mooie tocht mede dankzij de schilderachtige wolkenpartijen.

Geertruidenberg, Hollands oudste stad, met het verlenen van de stadsrechten in 1213 werd Geertruidenberg de eerste stad van het Graafschap Holland. Het was in die tijd een belangrijk handelscentrum voor graven, edelen en vertegenwoordigers. De vestingwerken zijn voor een groot deel bewaard gebleven, het marktplein staat vol met typische leilinden en historische pandjes. We varen naar de overkant van de Donge waar nog net als 16 jaar geleden een prachtige houten sloep ligt. Toen, nog geen particuliere haven lagen we naast de Ko-I-Noor, een gerestaureerde teakhouten reddingsboot, opgeboeid en voorzien van een kajuit met veel houtsnijwerk. Deze sloep is min of meer de inspiratiebron geweest voor Skip om ooit zelf een sloep te bouwen en in te timmeren. We waren daar diep van onder de indruk en het is leuk hem na zo'n lange tijd nog steeds in volle glorie te zien liggen. Zie foto's. De vereniging waar het schip ligt laat inmiddels niet toe daar af te meren, vandaar wat foto's vanaf het water, helaas geen mooie close-ups van het houtsnijwerk.

We zijn een beetje bezwangerd door nostalgie en sentiment nu we deze route varen en de haventjes aan doen van 16 jaar geleden. En we zijn er nog niet er komt nog meer nostalgie, de Maas is ons volgende doel met daaraan het prachtige vestingstadje Heusden. Vandaag zoals voorspelt erg veel regen en ook morgen staat in het teken van regen en onweersbuien, dat wordt waarschijnlijk nog een dagje in Geertruidenberg en binnen zitten, iets wat we nog niet veel hebben hoeven doen.