Nieuwpoort, paradijsje tijdens hete dagen

Nieuwpoort aan zee

Niet eerder bleven we zoveel dagen in één en dezelfde haven. Een paar dagen aan zee met alle geneugten zonder de hinder van de welbekende zandkorrels. Dagen zonder ronkende motor, liggend in een box en genieten van alles wat je om je heen ziet gebeuren in deze gezellige haven. De aanhoudende hoge temperaturen waren de reden voor ons lange verblijf. Het was warm maar heel goed uit te houden door de verkoeling vanaf de Noordzee. De aangevoerde wind, gemiddeld zo'n 4 Bft met af en toe uitschieters tot 6 Bft, maakte dat de Luna en bemanning tijdens deze tropische warmte niet ten onder gingen. Zittend en genietend in een winderige koele kuip waren er zelfs geen kunstgrepen nodig om de temperatuur binnen in ons scheepje dragelijk te houden. Na zulke extremen volgt meestal een ander front, en met de luxe van het online zijn volgen we dan ook de buienradar nauwkeurig. Die beelden maakte dat we nog één dagje extra blijven liggen maar nu vanwege het andere uiterste. Een goede beslissing, Nieuwpoort ontliep de 'rode zone van bliksem en donder', het bleef bij het 'donkerblauwe' de kleur van forse regenbuien, maar Hans was met deze buien wel tot op het bot nat geworden tijdens het varen. Inmiddels schoont de lucht hier aan de kust weer helemaal op. De zon schijnt alweer uitbundig.

Lopend door het stadje blijkt Nieuwpoort een echte heksenstad. En is dit weekend omgetoverd naar de Middeleeuws tijd. De straten en het marktplein zijn bezaaid met boomschorsjes vanwege de herdenking van Jeanne Panne, een Nieuwpoortse heks, die samen met 16 andere heksen, mannen en vrouwen in de eerste helft van de 17e eeuw naar de brandstapel zijn gebracht. Het hele weekend zal in het teken van deze Jeanne staan.

11 juli, de traktatie van Skip op een ontbijtje aan de kaai is een succes. We doen ons tegoed aan warme broodjes, croissants, koffiebroodjes, roer- en gekookt ei aangevuld met koffie, thee, vers geperst sap, yoghurt met vers fruit, op een nog heerlijk koel terras. Na ons ontbijt wandelen we langs de kaai, richting Nieuwpoort-Bad, een moderne Badplaats. We steken de tramrails over en lopen aan de schaduwzijde van de vismijn (visafslag) langs de haven waar nog wat viskotters liggen. Ze liggen diep, het is laag water. We maken foto's en komen aan bij de grote jachthavens, daar liggen de zeilers. Aan het eind van een landtong nemen we plaats op een bankje met een overweldigend uitzicht op de haven uitgang. Een stroom van zeiljachten en een enkel motorjacht koersen naar zee. Ondanks de gunstige wind hebben ze de motor nodig. De zwarte kegel wordt gehesen. Het tij komt opzetten en de haven van Nieuwpoort loopt langzaam weer vol. De zeilers moeten een tandje meer gas geven om de tegenstroom de baas te kunnen. Het zonnetje brand inmiddels op onze huid, maar er is wind, hoeveel Bft is op de landtong niet te meten maar gezien de riffen die gestoken worden staat er een stevige bries, ze zullen het nodig hebben als ze straks “buitengaats” zijn. Terug wandelend vluchten we weer in de schaduw van de vismijn en nemen nog een koele ijsthee op een terras. We bekijken de trams, modern en lijkend op de onze in Amsterdam. Goedkoop? Nee. Op de tram betaal je 4 euro voor een enkeltje Nieuwpoort-Bad, en dat zijn maar drie haltes. In de kiosk (voorverkoop) is het kaartje een Eurootje goedkoper. Voor dat bedrag kun je van het eindpunt, Knokke tot de Panne mee trammen. Leuk als je wat van de omgeving wilt zien. Minder voor Yentl met deze temperaturen. Tijdens onze wandeling zien we met verbazing bij een aantal viswinkels en bakkers rijen wachtende mensen op straat staan. Dat is niet bij iedere viswinkel zo, prijs of kwaliteitsverschil? Rijen mensen op straat om een brood of een visje te kopen op zondag, bij ons niet voor te stellen. Als we een blik door de etalageruiten werpen zien we een verscheidenheid aan diverse luxe vis soorten. Heerlijke geuren komen je tegemoet. Een feest voor het oog, de neus en zeker voor de smaak papillen. Belgen weten wel wat goed en lekker is. Uiteindelijk zijn zij degenen die het restaurant hebben uitgevonden.

Terug op de Luna gaat de fles open en toosten op Mama die 78 jaar is geworden. We maken daar met veel plezier een foto van. Een foto in de kuip nemen is vanwege de harde westenwind, we schatten zeker 6 Bft. geen doen. Je haren staan met deze wind zo rechtop dat het lijkt of je onder een voltage van 220 staat. We stationeren ons toestelletje op de stuurkolom waarna Hans nog 10 seconden heeft om met het geheven glas zich naast me te voegen in de luwte van de ingang van de kajuit. We doen het over en over, na drie glaasjes wijn staan we er in ieder geval alletwee op, zij het met een matig resultaat. Maar de toost op het nieuwe levensjaar voor Mama en Rick (bijna jarig) is er niet minder om.

'De finale' toch niet in de Ark gekeken, het was er erg warm en druk. We hadden op de pc de livestream van AT5. Het hele Museumplein bewegend in beeld. Leuker, en spannend om de reacties van duizenden mensen op het plein te zien als er weer een belangrijk moment in de wedstrijd is. Door de sfeer en de emoties voelde het alsof we er ook een beetje bij waren. Stiekem keek ik wel af en toe met de verrekijker bij een boot aan de overzijde. Alleen als ik keek waren er opstootjes, 'k zag meer het lichtblauwe shirt van de scheids en de gele kaarten dan een voetbalspel. Aan de lichaamstaal van de duizendkoppige menigte te zien weten we ook dat we een overwinning niet gehaald hebben. De sfeer, de teleurstelling op de gezichten, boekdelen spreken die beelden als alle koppies langs de camera komen. Als deze dag voorbij is halen ook wij het Oranje wormpje van de vlaggenstok en we weten allemaal waarom.

Als de weergoden zich houden aan wat de media voorspelt vertrekken we morgenochtend richting Brugge. Het is ruim 16 jaar geleden dat we daar waren met onze boot, de Rebecca, spannend om er weer terug te komen. Na Brugge staat Gent op het verlanglijstje. Het Kanaal Gent -Terneuzen heeft een zijkanaal, de Moervaart. Veel Belgische buurtjes in de haven adviseren ons ook deze mooie tocht te gaan maken. We houden jullie, indien mogelijk, graag weer op de hoogte over ons wel en wee en onze belevenissen vanuit één van deze mooie steden.