Koersverandering

Via N-Brabant en een stukje Limburg naar het Vlaams Gewest. Geen WiFi, een M of een onbeveiligd netwerk, een impressie van 4 tot 10 juni. Overnacht in het havenkommetje van Numansdorp.  We koersen naar de Volkeraksluizen. Beroepsvaart en watersporters hebben ieder hun eigen sluis. Watersportend Nederland ronkt nog in de kooi, dus een sluis voor ons alleen, makkie dus. Het besluit wordt genomen, we gaan niet via het Rijn-Scheldekanaal naar België maar door N-Brabant. Voor ons een nieuw stukje vaargebied. Een mooi vaargebied, we zien veel (water) vogels, zoals bonte spechten maar ook slechtvalken cirkelen boven ons scheepje en de bossen. Te hoog om ze te kunnen filmen, jammer. We belanden in Etten-Leur, een luxe haventje, met een uitspanning op de kop van de haven. Het gezegde: “Brabantse nachten zijn lang“, hebben we aan den lijve ondervonden. Tot in de vroege uurtjes {mee mogen genieten} van Karaoke zingende Brabanders, volgegoten met ...., en niet op stem. ’t Werd een nachtje met weinig slaap. pfffffffff.

De vogels zijn nog nauwelijks uit de veren of wij wiegen alweer over het Markkanaal richting Tilburg. Vier sluizen op het traject, we zoeken het hogerop en stijgen totaal 15 meter. Daarvan twee sluizen achter elkaar, na het schutten en het uitvaren lig je meteen in de tweede kolk, nog niet eerder meegemaakt in Nederland. “Ouderwetse sluisjes”, maar wel allemaal op afstand bedient. N-Brabant kent bijna geen watersportvoorzieningen, geen haventjes, we meren aan een kade met enige beschutting door een bomenrij (de zon schijnt op onze bol), ergens in Tilburg.

Het Wilhelminakanaal, zondagdiensten, de bruggen draaien vanaf 09.00 uur. Zon en broeierig. Een prachtig landschap. De radio geeft aan dat we ander weer krijgen, onweer met alles erop en eraan. We vinden een prachtige aanlegsteiger in Oirschot.  Springetjes worden uitgezet, wij zijn op alles voorbereid. Het valt allemaal nogal mee, wat windstoten en forse buien.

Aan bakboord het plaatsje Son waar het Hollandse “Bavaria” wordt gebrouwen. Franse binnenvaartschepen zijn bezig met lossen van het mout en hop, voor de productie van het goudgeel. In Aarle-Rixtel vullen we ons proviand aan. En gaan op jacht naar een waterslang met universele aansluiting. Water bunkeren, met waterslang op de steiger, is in deze regio niet vanzelfsprekend, in België zijn deze mogelijkheden nog schaarser. Om de watertank, inhoud: 120 liter, met ons fluitketeltje te gaan vullen, zien we niet zo zitten. Het is gelukt, we sluiten deze dag af met een super heerlijke maaltijd van de plaatselijke Chinees, en ik zie “de gelukkigste man” van Aarle-Rixtel!!! “Houdoe:” Brabant!!!

Het land van Peel en Maas bereikt na 5 vaaruren, 6 schuttingen met een totale stijging van ruim 20 meter. De Zuid-Willemsvaart, een mooi kanaal, we komen op dit traject regelmatig (meest Franse) binnenvaartschepen tegen. De Luna wordt afgemeerd in Nederweert, in een klein passantenhaventje wat leeg getrokken wordt als er een schip passeert. Het landschap, typisch Limburgs, heuvelachtig en liefelijk. De echte Limburgse vlaaien liggen bij de bakkerijen, het sappig Limburgse taaltje, het voelt senang. “Hoije” heeft plaatsgemaakt voor het “Houdoe” van Brabant.

Nederweert ligt in een regenfront, net zoals de rest van Nederland. We hebben geen t.v. aan boord en luisteren veel naar de radio, vandaag vooral naar “de stemming van Nederland”. Aäron is gemachtigd en zal onze stemmen uitbrengen in Amsterdam. Yentl geniet van een prachtig uitlaatgebied, dartelt door het hoge gras en glijd van een betonnen talud zo het water in....verbazing alom, ze blijft staan, “laat me effe afkoelen en chillen” in het koele water baas, lezen we in haar ogen. Naast ons haventje doemt ineens een grote neus van een Belgisch binnenvaartschip op. Vreemd, hij blijft liggen. Hij is ongeladen ligt met zijn neus naast ons haventje en zijn te hoge stuurhut voor de brug, die niet open kan. Wijze raad is duur, tonnen water werden in het ruim gepompt tot het schip diep genoeg lag om zijn reis voortzetten.

1 sluis, die ons 4 meter omhoog schut naar de Willemsroute. Het haventje van Weert doemt voor ons op, en tegelijkertijd zien we de gouden M, aanleggen dus, en koffie drinken. Het kan wel weer even duren voor we weer internet hebben. Vanaf Weert is het niet ver meer naar Bocholt waar we de grens overgaan en ons zullen melden bij de sluis om een waterwegenvignet voor het Vlaams Gewest aan te schaffen. Een verplichte belastingheffing. Onze geplande route in België: Herentals, Lier, Duffel, Ruppelmonde, Temse, Grembergen, Gent, Kortrijk. Dan bij Halluin Frankrijk in en via Armentières, Les Fontinettes, St. Omer, Bourbourg, naar Dunkerque. We hopen jullie ergens onderweg weer op de hoogte te brengen van onze tocht door België. Wordt vervolgd.